Mijn kleine meisje

Tijdens de cursus "relateren doe je zo" die ik gevolgd heb, ontdek je heel veel over je zelf. Maar er komt ook een stuk psychologie aan te pas. Je moet toch weten hoe het menselijk denken, voelen, waarnemen enz in elkaar zit, anders kan je niet werken aan je zelf.
Tijdens een van de lessen kwam de " Transactionele Analyse ( TA) van Eric Berne" aanbod.

Volgens Wikipedia:
De TA gaat ervan uit dat ervaringen in de vroege levensjaren ervoor zorgen dat een mens besluiten neemt over zichzelf en zijn omgeving. Deze positieve of negatieve besluiten zijn van invloed op de kwaliteit van de verdere levensloop (het script). Groei en ontwikkeling worden geremd door negatieve besluiten, terwijl positieve besluiten een stimulerende invloed hebben.
zie ook Uitleg volgens Wikipedia.

Hierin wordt er uitgelegd dat in één ieder van ons 3 "personages" zitten die wij kunnen aannemen om op een situatie te reageren nl, de ouder, de volwassene en het kind.
In het kind zit je " kleine meisje". Denk eens na hoe je was als klein kind, welke gevoelens had je,.....
Typisch voor dit kleine meisje is dat je VRIJ voelt. Genieten van de dingen, creatief omgaan, speels zijn, nieuwsgierig, enz. Wie hierover verder info wil kan gerust eens een kijkje nemen op de site: School voor Relaties. Een aanrader!!!!!

Wel toen ik deze morgen mijn blog opende kwam mijn kleine meisje naar boven. Ik was zo gelukkig en tevreden dat ik zin had om te springen en te huppelen want sinds mijn blog online is heb ik voor de eerste keer bijna 10 views en 1 like gehad.

Super!!!!!!!

Bij deze een welgemeende DANK JE WEL aan iedereen die de tijd heeft genomen om mijn blog te bezoeken en de artikels te lezen.

Op naar mijn eerst 15 views en misschien een 2de like..........


Liefs
Ann

 

 

 

 





Tijd

Ik zie dat het  weeral een tijdje geleden is dat ik iets op mijn blog gepost heb. Shame on me. Ik weet het. Maar soms kom ik er gewoon niet aan..
Je hoort mensen soms zeggen die in pensioen zijn dat ze nergens geen tijd voor hebben.
Wel ik begin dit te geloven. Momenteel ben ik zelf thuis en ik moet bekennen dit is voor mij ook soms zo. Je bent met alles en nog wat bezig en de tijd vliegt voorbij.
Toegeven je bekijkt ook je dagindeling anders. Zo van is het vandaag niet dan is het morgen.
Maar wat ik ook merk is dat je gewoon je dag anders gaat indelen.

's Morgens eerst eens de krant lezen, mails bekijken.....kan je op je gemak doen want je hoeft je nergens voor te haasten. Geen rush om kids naar school te brengen of om naar je werk te rijden. Geen zorgen hoeven te maken of er files zouden zijn.
De uren kruipen stilletjes voorbij en voor je het weet is het al middag.
Wat boodschappen doen, de was en de plas zoals we zeggen. Schoonmaken, hier en daar wat roefelen en eens goed schommelen in de dingen de we niet nodig hebben. Lang leve de Kringwinkel en het containerpark..... En voor je het weet is het weer 16h00. Tijd om kids van school op te halen.

Maar aan de andere kant heb je ook eens tijd om dingen te doen waar je anders geen tijd voor hebt. Om bezig te zijn met eens iets anders dan de dagelijkse routine van het huishouden ben ik begonnen met de make-over van onze inkom.

Restje van ons behangpapier.

Ik doe dit op mijn eigen tempo.... Onze inkom is niet echt groot.


Vroeger hadden we behangen met een grijs papier en had mijn man rekjes gemaakt om de mutsen, sjaals, handschoenen enz in te leggen.
Omdat het niet in het zicht zou liggen hebben we daar een gordijn in grijstinten gehangen.




Ondertussen heb ik al wat veranderd. Papier is reeds van alle muren verwijderd. De deuren zijn reeds afgeschuurd. Over het stof gaan we zwijgen.

Het gordijn en rekjes zijn verdwenen en in de plaats hiervan heb ik ( met wel wat hulp, want zo handig ben ik nu ook niet) kastjes geplaats. Lang leve IKEA. Wij hebben gekozen voor 3 kubussen en 2 rechthoeken uit de VALJE serie. Zo hebben we allemaal ons eigen kastje. De kids kunnen hier hun mutsen, handschoen, sjaals in kwijt. Ik heb een kastje voor mijn dagelijkse handtas in te plaatsen.



    

IKEA wandkast VALJE



IKEA wandkast VALJE

Zoals je wel ziet heb ik nog wel wat werk voor de boeg.

Eerst alles van de deuren verder in primer zetten
en dan ons definitief kleur erop zetten.



Onze muren behangen met vliesbehang en overschilderen.
Dus ben nog wel wat zoet, maar ondertussen heb ik wel een verzetje.



Ik zal jullie op de hoogte houden van de vorderingen en als het eenmaal volledig af is nieuwe foto's opzetten.

Nu ga ik nog wat verder opruimen en deze middag afgesproken met mijn vriendin om eens lekker bij te kletsen en een hapje te eten!!!!! Want zeg nu zelf girls-time is ook heel belangrijk.
Tot later.
Liefs,
Ann



Parabel van de wolven

In september ben ik begonnen met een cursus te volgen " Relateren doe je zo" aan de School voor Relaties. Via een introductieavond te Ruddervoorde ben ik hiermee in contact gekomen. De interesse was onmiddellijk  gewekt en de drang naar meer ook. ( meer info kan je terug vinden op de site www.schoolvoorrelaties.be - de eerstkomende introductieavond gaat door te Gent op 14/12/2016 en op 11/01/2017 te Ruddervoorde).
Dit is trouwens een aanrader voor iedereen onder ons. Ik wist niet dat deze cursus zo'n positieve invloed zou hebben op mijn leven ook al ben ik pas begonnen.

Tijdens een van de cursusavonden had onze lesgeefster het over een zeer mooie parabel. Ik zie jullie al denken een parabel. Wel ik heb een de betekenis van een parabel voor jullie opgezocht ( via Wikipedia) en je moet dit niet altijd in het religieuze kader zien:
Een parabel (van het Griekse παραβολή parabolè wat "vergelijking" betekent — evangelisten gebruikten dit woord in de betekenis van "gelijkenis") of gelijkenis is een kort verhaal, gewoonlijk gesitueerd in het dagelijks leven, dat dient om een religieus, moreel of filosofisch idee te illustreren.

De parabel die ik met jullie wil delen is deze van de 2 wolven. Als je via google opzoekt kan je heel wat terugvinden. Ik heb ervoor gekozen om deze versie ( www.stressmaster.nl/indianen-wijsheid) met jullie te delen. Waarom? Er zijn namelijk 2 verschillende verhaaleinden. Aan jezelf de keuze welk einde je verkiest.

Een oude Cherokee indiaan vertelde op een avond aan zijn kleinzoon een verhaal over de innerlijke strijd dat iedere mens wel voert in zijn leven.
In iedereen is een strijd gaande. Een strijd tussen twee wolven, een zwarte en een witte wolf.

"De zwarte wolf symboliseert het kwade.
Hij is boos, woedend, ontevreden, jaloers, verdrietig, bang, hebzuchtig en arrogant.
Vol zelfmedelijden, schuldgevoelens, spijt, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots en superioriteit. Alles draait om zijn ego.
De wolf zoekt ruzie met iedereen want hij vertrouwd niemand en daarom heeft hij geen echte vrienden."

"De witte wolf symboliseert het goede.
Hij is vriendelijk en doet niemand kwaad. Hij geeft vreugde, vrede, liefde, hoop, nederigheid, welwillendheid, empathie, vrijgevigheid, waarheid, compassie en geloof.
Hij leeft in harmonie met de wereld om hem heen en vecht alleen als het nodig is.
Zorgt voor de andere wolven en is trouw aan zichzelf."

De grootvader zwijgt even zodat zijn kleinzoon een beeld kan vormen over deze wolven.
Dan zegt hij: "Iedereen heeft die twee wolven in zich. En beide willen de baas zijn in mijn denken, doen en laten."
De kleinzoon denkt even na en vraagt: "Welke wolf wint er?"

Het eerste verhaaleinde
De grootvader antwoord: "De wolf die wint is deze die jij voedt. De wolf die jij aandacht geeft!
Want alles wat je aandacht geeft groeit."

Weetje: Aristoteles, een Griekse filosoof van 300 jaar voor Christus zei het al: 
"Alles wat je aandacht geeft groeit!"

Het tweede verhaaleinde
De grootvader antwoord: "Ze winnen allebei! Want ik geef ze beide aandacht!
Als ik alleen de witte wolf aandacht geef, zal de zwarte wolf boos, jaloers, ontevreden, bang blijven. En zal hij alles doen om de witte wolf te pakken.
Maar als ik de zwarte wolf ook aandacht schenk, omdat ik hem begrijp en omdat ik zijn sterke krachten af en toe nodig heb is hij tevreden.
Ook in jou mijn jongen huizen deze twee grote krachten!
Behandel beide respectvol, dan winnen beide en is er vrede!"

Ikzelf kende enkel maar de versie van het eerste verhaal. De 2de versie heb ik gevonden via het internet en vond deze de moeite waard om ook met jullie te delen.
Welk verhaaleinde dat je ook kiest, het is een keuze die jezelf maakt en niemand anders. Welke keuze je ook maakt, het zal altijd voor jou op dat moment de juiste keuze zijn.

Liefs Ann

Eventjes geleden....

Ik zie dat het eventjes geleden is dat ik iets op mijn blog heb geplaats. Er zijn heel wat makkelijke excuses om mij achter te verschuilen......maar dat ga ik nu eens niet doen.
Gewoon geen zin om iets te posten. Er is daar op zich toch niets mis mee.


In een van mijn eerdere berichten had ik het al over de most wonderful time of the year.
Vrijdag heb ik mijn kerstboom gezet. Ik kon het niet laten. De donkere dagen, de koude 's morgens wel deze vraagden gewoon naar de kerstsfeer. De vele lichtjes die branden, de kaarsjes, enz. Alles in huis om een gezellige sfeer te maken. Dat probeer ik toch.


Op de kast de eerste kerstdecoratie geplaatst.
Wat waren de gezichtjes van de kids goud waard toen ze thuis kwamen van school. Och mama de lichtjes..... en heb je de boom ook al geplaatst of mogen we helpen.

Op de kast staan er 3 piramides met lichtjes in donker bruin en een 2 tal beeldjes. Deze heb ik vorig jaar in de Kringwinkel gekocht en bij ons een 2de leven gegeven. Soms kan je daar echt leuke dingen vinden. Op de hoek van de kast zit de Kerstman. Dit alles is afgewerkt met witte boa's en kaarsen.

Onze boom staat naast de onze televisie. Als we dan 's avonds in de zetel zitten hebben we de gezellige sfeer dicht bij ons. Dit jaar heb ik wat nieuwe decoratie gekocht. Meestal is onze boom versierd met een aantal ballen en heel veel poppetjes en figuurtjes. Voor mensen die graag zo'n decoratie hebben is de winkel Kate Wohlfahrt te Brugge een paradijs. (www.wohlfahrt.com).


Maar dit jaar wou ik eens iets anders.

Het is een boom geworden vol met ballen in oud roze, beige, crème, roze zowel mat en glanzende uitvoering.
Afgewerkt met wat bloemen.

Een warme kleur ( LED-lichtjes)van lichtjes en geen slingers maar boa's in het roze.
In de top zit er een grote vlinder.

Toen mijn man de nieuwe aankopen zag had hij zo iets van och neen roze, maar toen hij het resultaat zag vond hij het wel iets hebben. Wel ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel trots ben op het resultaat.

Voor degene onder ons die nog aan de kerstdecoratie moet beginnen heel veel plezier met het decoreren ervan!!!!! Laat gerust reactie of foto's na.

Liefs,

Ann



Quality time op maandag

In het weekend heb ik niet zoveel tijd gehad om iets op mijn blog te plaatsen. Het weekend gaat toch zo snel voorbij, maar ik denk dat dat bij de meesten onder ons zo is zeker. Kon het maar een paar dagen langer weekend zijn hé maar helaas....

Gisteren was mijn man een dagje met verlof en aangezien we dit weekend 17 jaar samen zijn, hebben we ons zelf getrakteerd op wat quality-time.

Een arrangement in een privé sauna en genoten van de rust, het samen zijn en eens lekker ontspannen. Wat kan dat toch een deugd doen. De batterijen zijn weer opgeladen....
Zijn er onder jullie die een favoriete of leuk sauna adresje kennen?

Meestal gaan wij naar saunacomplex Poolhouse te Aalter. ( www.poolhouse.be) Er zijn 2 units die je kan reserveren ( eentje tot 6 personen en de grote unit tot 15 personen) beiden voorzien van het nodige dat een wellness kan aanbieden zoals sauna, turks stoombad, zwembad, bubbelbad, IR cabine, enz. 2 uren ontspannen en zalig niets doen. Super zoals steeds.  Zeker een aanrader om even te ontsnappen aan alles en iedereen.

Als koppel heb je dat toch eens nodig om wat tijd met zijn 2-tjes door te brengen. Kan toch zo'n deugd doen. Voor iedereen zal dat wel iets anders zijn. Mochten jullie tips of ideetjes hebben om te genieten met zijn 2-tjes als koppel ......alle tips zijn welkom.

Liefs
Ann

Time most wonderful time of the year

Zie hier mijn eerste officiële blogbericht.... Raar om dit zo te zien. Voel mij een beetje als Carrie Bradshaw uit Sex in the City. Groot verschil dat ik nog maar net kom piepen in deze wereld.

Vandaag moet ik een geschenkje halen voor mijn man zijn petekindje. Deze sloeber wordt vandaag 7 jaar. Deze morgen toen we hem opbelden om hem te feliciteren, vroeg hij onmiddellijk of we al een geschenkje hadden voor hem. Zo niet zou ik graag iets hebben van Lego Technic.
Kom je dan in de winkel toe hebben ze bijna niets. Gelukkig een hulplijn kunnen bellen, zijn mama. Samen er uitgekomen en de hopelijk de juiste cadeautjes gevonden. We zullen het zondag weten op zijn verjaardagsfeestje. Ben eens benieuwd.

Terwijl ik daar was kon ik het niet laten om toch eens te piepen bij de kerstafdeling. Bijna is het weer zover. The most wonderful time of the year. Kon het toch niet laten en heb hier en daar wat nieuwe kerstversiering gekocht. Doorheen de jaren is de kerstversiering een bonte verzameling geworden van ballen, slingers, poppetjes en dan nog in alle kleuren. Dus vond ik het tijd om eens wat nieuw materiaal te kopen.
Al die keuze. Een mens zou niet weten wat hij zou kopen. Zoveel ideeën en combinaties. De keuze was eerst gevallen op bordeaux met zwart. De combinaties die er stonden waren super mooi, maar aan de andere kant denk ik - dit is heel persoonlijk hé - dat dit een combinatie is die je misschien rap moe zal worden. Na veel getwijfel (ge kent dit misschien ook wel bekijken, terug leggen, opnieuw vast nemen enz) is het uiteindelijk een combi geworden van verschillende tinten van oud roze. Grote en kleine ballen in glas, met of zonder decoratie. Zelf heb ik nog in mijn voorraad transparante glazen bollen en beige bollen. Geen plastiek slingers, maar veren zijn het geworden. Op de piek komt er een vlinder. Hier en daar een klein vlindertje op de takken en afwerken met bloemen. Zo iets zal het worden.......denk ik.
Als de boom er staat zal ik een foto plaatsen, maar eerst moet de Sint nog komen.................

Welkom

Een blog......

Tegenwoordig zijn er zoveel blogs. Iedereen kent wel iemand die er eentje heeft. Na lang twijfelen heb ik beslist om een blog bij te houden.
Voor mij is het eerder als een dagboek. Lekker kunnen vertellen wat ik wil. Ook zie ik het als een zoektocht naar mezelf.

Wat maakt een mens gelukkig? Zo cliché maar voor iedereen anders in te vullen.
Wat de zal de blog geven geen idee. Ik zal wel zien naar wat het zal leiden.

Alvast welkom aan iedereen die mijn blog wil lezen.

Veel blogplezier.

Ann