Sport

Met 3 actieve sportieve mannen in huis staat ons weekend en eigenlijk in de week ook in het teken van sport en daarbij ook mijn wasmachine.......😄

Onze 2 kids zijn beiden voetballer. 2 x in de week training, 1x in de week speciale techniektraining. Op zaterdag dan wedstrijd. Gelukkig voor mij is de papa trainer van onze jongste. Dus onze week is goed gevuld qua sport.

Naast voetballen is onze oudste ook veldrijder. Het is nu een 3 tal jaar geleden dat hij voor het eerst heeft kennis gemaakt met deze sport en hij had dan ook meteen de microbe te pakken. Naast de wedstrijd op zaterdag of zondag moet er ook eens worden getraind hiervoor. Dit is nog allemaal nog heel basic en we willen hier geen druk opleggen. Soms gaat hij gewoon eens wat kilometer doen op de weg met zijn papa of opa.

Dit jaar heeft hij reeds wat pech gekend met zijn hand. Eerst zijn duim zwaar verstuikt en een paar weekjes later zijn hand gebroken door een val op de fietstraining. Na een 2,5 maand out heeft hij gisteren voor het eerst weer eens een wedstrijdje gereden.

Naast het actieve gebeuren op sportief vlak hebben we dan natuurlijk ook het TV kijkend vlak en reken maar dat ik in het weekend niet veel te zeggen heb over onze TV. Dit compenseer ik dan wel in de week hoor 😉
. Soms denk ik dat de TV in het weekend overuren moet draaien toch qua sport gebeuren. Voetbal zowel Belgisch als buitenlands voetbal, Formule 1, wielrennen, enz maar zeker nu in de winter het veldrijden.

En dit weekend is het de hoogdag voor het veldrijden nl, het Belgisch Kampioenschap.
Dus ja de zondag staat vandaag centraal in het cross gebeuren. Hoewel het niet zo ver is dit jaar - Oostende - voor ons een klein half uurtje rijden kijken mijn mannen toch graag naar de cross op de TV. De sfeer natuurlijk is niet het zelfde op TV als in het echt, maar je kan het natuurlijk wel veel beter volgen.
Samen met een boek, koffietje of theetje en languit liggen in onze zetel zal het deze zondag een TV-sport-zondag worden.

Fijn weekend iedereen,
Liefs
Ann

Traditionele nieuwjaarsbezoekjes

Zoals de meesten onder ons, hebben ook wij onze eerste nieuwjaarsbezoekjes reeds achter de rug.
Oudejaarsavond hebben we voor de eerste maal in lange tijd
enkel met ons gezin doorgebracht. Rustig, op het gemak en zeer relax met de kids. Na aperitief tijd, lekkere tapanyaki gegeten.
Samen voor de buis naar " Despicable me 2" gekeken. En natuurlijk samen afgeteld naar het nieuwe jaar.



Traditioneel horen dan ook op de eerste dag van het nieuwe jaar de nieuwjaarsbrieven erbij. Wat hebben ze dit toch weer super gedaan. Het doet toch nog altijd iets met een mens......

Na de middag naar de mémé langs de papa's kant om taart te eten en bij te kletsen.

Dit jaar heb ik voor haar zelf een mand samengesteld met dagdagelijkse producten dat ze kan gebruiken zoals een pakje koffie, confituur, peperkoek, koekjes enz.
Deze heb ik dan in een mand verdeeld en ingepakt. Het is eens wat anders. En wat het belangrijkste was, mémé was content!

 

Deze middag dan op nieuwjaarsbezoek geweest bij mijn ouders samen met mijn schoonzus en broer. Samen zijn met een ( je raad het waarschijnlijk al) een stukje taart.
Lap daar gaan al mijn eerste goede voornemens van het nieuwe jaar. Op de lijn letten.....grgrgr.
Ook voor mijn ouders heb ik dit keer gekozen voor een mand met vol met lekkernijen.
Opnieuw heb ik deze zelf samengesteld en ingepakt.
De mand was wel wat groter dan die voor mémé want mijn mama is jarig op 26/12. Voor hen opteerde ik voor wat flesjes bier, maar ook douchegel, deodorant, handzeep, enz.

Ik moet toegeven dat ik dit wel heel leuk vond om te maken. Eerst de boodschappen gaan doen met de rekenmachine ( op de gsm natuurlijk) in de hand zodat ik toch wel een idee heb van richtprijs. Een mand uitkiezen waar alles zou inpassen en dan naar huis en er aan beginnen.
Wat zet ik waar, hoe kan ik dat zetten, zou ik de koekjes die voorverpakt zitten niet los doen, wat snoep uit strooien over alle producten. Doorzichtige folie en dicht maken met een mooi lint. Eigenlijk kan ik daar wel van genieten. Je stelt zelf je mandje samen ipv de voorgemaakte in de winkel. Meestal heb ik dan het geluk dat bij degene in de winkel er wel altijd iets in zit dat ik liever niet zou hebben. Nu heb ik alles zelf gekozen. En het meest belangrijke.......iedereen was blij met hun cadeau; Dus meer hoeft dat niet te zijn.

Liefs,
Ann





 
 

 

 

 

 

 

 

Aan iedereen een Gelukkig 2017.

 

Mag het een jaar worden vol liefde, heel veel geluk,

een vat gevuld met plezier.

Een warme lach en helaas misschien ook wel een traan.

Maar bovenal een goede gezondheid!!!!!!

 

Liefs Ann

 

 

 

 

Mijn kleine meisje

Tijdens de cursus "relateren doe je zo" die ik gevolgd heb, ontdek je heel veel over je zelf. Maar er komt ook een stuk psychologie aan te pas. Je moet toch weten hoe het menselijk denken, voelen, waarnemen enz in elkaar zit, anders kan je niet werken aan je zelf.
Tijdens een van de lessen kwam de " Transactionele Analyse ( TA) van Eric Berne" aanbod.

Volgens Wikipedia:
De TA gaat ervan uit dat ervaringen in de vroege levensjaren ervoor zorgen dat een mens besluiten neemt over zichzelf en zijn omgeving. Deze positieve of negatieve besluiten zijn van invloed op de kwaliteit van de verdere levensloop (het script). Groei en ontwikkeling worden geremd door negatieve besluiten, terwijl positieve besluiten een stimulerende invloed hebben.
zie ook Uitleg volgens Wikipedia.

Hierin wordt er uitgelegd dat in één ieder van ons 3 "personages" zitten die wij kunnen aannemen om op een situatie te reageren nl, de ouder, de volwassene en het kind.
In het kind zit je " kleine meisje". Denk eens na hoe je was als klein kind, welke gevoelens had je,.....
Typisch voor dit kleine meisje is dat je VRIJ voelt. Genieten van de dingen, creatief omgaan, speels zijn, nieuwsgierig, enz. Wie hierover verder info wil kan gerust eens een kijkje nemen op de site: School voor Relaties. Een aanrader!!!!!

Wel toen ik deze morgen mijn blog opende kwam mijn kleine meisje naar boven. Ik was zo gelukkig en tevreden dat ik zin had om te springen en te huppelen want sinds mijn blog online is heb ik voor de eerste keer bijna 10 views en 1 like gehad.

Super!!!!!!!

Bij deze een welgemeende DANK JE WEL aan iedereen die de tijd heeft genomen om mijn blog te bezoeken en de artikels te lezen.

Op naar mijn eerst 15 views en misschien een 2de like..........


Liefs
Ann

 

 

 

 





Tijd

Ik zie dat het  weeral een tijdje geleden is dat ik iets op mijn blog gepost heb. Shame on me. Ik weet het. Maar soms kom ik er gewoon niet aan..
Je hoort mensen soms zeggen die in pensioen zijn dat ze nergens geen tijd voor hebben.
Wel ik begin dit te geloven. Momenteel ben ik zelf thuis en ik moet bekennen dit is voor mij ook soms zo. Je bent met alles en nog wat bezig en de tijd vliegt voorbij.
Toegeven je bekijkt ook je dagindeling anders. Zo van is het vandaag niet dan is het morgen.
Maar wat ik ook merk is dat je gewoon je dag anders gaat indelen.

's Morgens eerst eens de krant lezen, mails bekijken.....kan je op je gemak doen want je hoeft je nergens voor te haasten. Geen rush om kids naar school te brengen of om naar je werk te rijden. Geen zorgen hoeven te maken of er files zouden zijn.
De uren kruipen stilletjes voorbij en voor je het weet is het al middag.
Wat boodschappen doen, de was en de plas zoals we zeggen. Schoonmaken, hier en daar wat roefelen en eens goed schommelen in de dingen de we niet nodig hebben. Lang leve de Kringwinkel en het containerpark..... En voor je het weet is het weer 16h00. Tijd om kids van school op te halen.

Maar aan de andere kant heb je ook eens tijd om dingen te doen waar je anders geen tijd voor hebt. Om bezig te zijn met eens iets anders dan de dagelijkse routine van het huishouden ben ik begonnen met de make-over van onze inkom.

Restje van ons behangpapier.

Ik doe dit op mijn eigen tempo.... Onze inkom is niet echt groot.


Vroeger hadden we behangen met een grijs papier en had mijn man rekjes gemaakt om de mutsen, sjaals, handschoenen enz in te leggen.
Omdat het niet in het zicht zou liggen hebben we daar een gordijn in grijstinten gehangen.




Ondertussen heb ik al wat veranderd. Papier is reeds van alle muren verwijderd. De deuren zijn reeds afgeschuurd. Over het stof gaan we zwijgen.

Het gordijn en rekjes zijn verdwenen en in de plaats hiervan heb ik ( met wel wat hulp, want zo handig ben ik nu ook niet) kastjes geplaats. Lang leve IKEA. Wij hebben gekozen voor 3 kubussen en 2 rechthoeken uit de VALJE serie. Zo hebben we allemaal ons eigen kastje. De kids kunnen hier hun mutsen, handschoen, sjaals in kwijt. Ik heb een kastje voor mijn dagelijkse handtas in te plaatsen.



    

IKEA wandkast VALJE



IKEA wandkast VALJE

Zoals je wel ziet heb ik nog wel wat werk voor de boeg.

Eerst alles van de deuren verder in primer zetten
en dan ons definitief kleur erop zetten.



Onze muren behangen met vliesbehang en overschilderen.
Dus ben nog wel wat zoet, maar ondertussen heb ik wel een verzetje.



Ik zal jullie op de hoogte houden van de vorderingen en als het eenmaal volledig af is nieuwe foto's opzetten.

Nu ga ik nog wat verder opruimen en deze middag afgesproken met mijn vriendin om eens lekker bij te kletsen en een hapje te eten!!!!! Want zeg nu zelf girls-time is ook heel belangrijk.
Tot later.
Liefs,
Ann



Parabel van de wolven

In september ben ik begonnen met een cursus te volgen " Relateren doe je zo" aan de School voor Relaties. Via een introductieavond te Ruddervoorde ben ik hiermee in contact gekomen. De interesse was onmiddellijk  gewekt en de drang naar meer ook. ( meer info kan je terug vinden op de site www.schoolvoorrelaties.be - de eerstkomende introductieavond gaat door te Gent op 14/12/2016 en op 11/01/2017 te Ruddervoorde).
Dit is trouwens een aanrader voor iedereen onder ons. Ik wist niet dat deze cursus zo'n positieve invloed zou hebben op mijn leven ook al ben ik pas begonnen.

Tijdens een van de cursusavonden had onze lesgeefster het over een zeer mooie parabel. Ik zie jullie al denken een parabel. Wel ik heb een de betekenis van een parabel voor jullie opgezocht ( via Wikipedia) en je moet dit niet altijd in het religieuze kader zien:
Een parabel (van het Griekse παραβολή parabolè wat "vergelijking" betekent — evangelisten gebruikten dit woord in de betekenis van "gelijkenis") of gelijkenis is een kort verhaal, gewoonlijk gesitueerd in het dagelijks leven, dat dient om een religieus, moreel of filosofisch idee te illustreren.

De parabel die ik met jullie wil delen is deze van de 2 wolven. Als je via google opzoekt kan je heel wat terugvinden. Ik heb ervoor gekozen om deze versie ( www.stressmaster.nl/indianen-wijsheid) met jullie te delen. Waarom? Er zijn namelijk 2 verschillende verhaaleinden. Aan jezelf de keuze welk einde je verkiest.

Een oude Cherokee indiaan vertelde op een avond aan zijn kleinzoon een verhaal over de innerlijke strijd dat iedere mens wel voert in zijn leven.
In iedereen is een strijd gaande. Een strijd tussen twee wolven, een zwarte en een witte wolf.

"De zwarte wolf symboliseert het kwade.
Hij is boos, woedend, ontevreden, jaloers, verdrietig, bang, hebzuchtig en arrogant.
Vol zelfmedelijden, schuldgevoelens, spijt, wrok, minderwaardigheid, leugens, valse trots en superioriteit. Alles draait om zijn ego.
De wolf zoekt ruzie met iedereen want hij vertrouwd niemand en daarom heeft hij geen echte vrienden."

"De witte wolf symboliseert het goede.
Hij is vriendelijk en doet niemand kwaad. Hij geeft vreugde, vrede, liefde, hoop, nederigheid, welwillendheid, empathie, vrijgevigheid, waarheid, compassie en geloof.
Hij leeft in harmonie met de wereld om hem heen en vecht alleen als het nodig is.
Zorgt voor de andere wolven en is trouw aan zichzelf."

De grootvader zwijgt even zodat zijn kleinzoon een beeld kan vormen over deze wolven.
Dan zegt hij: "Iedereen heeft die twee wolven in zich. En beide willen de baas zijn in mijn denken, doen en laten."
De kleinzoon denkt even na en vraagt: "Welke wolf wint er?"

Het eerste verhaaleinde
De grootvader antwoord: "De wolf die wint is deze die jij voedt. De wolf die jij aandacht geeft!
Want alles wat je aandacht geeft groeit."

Weetje: Aristoteles, een Griekse filosoof van 300 jaar voor Christus zei het al: 
"Alles wat je aandacht geeft groeit!"

Het tweede verhaaleinde
De grootvader antwoord: "Ze winnen allebei! Want ik geef ze beide aandacht!
Als ik alleen de witte wolf aandacht geef, zal de zwarte wolf boos, jaloers, ontevreden, bang blijven. En zal hij alles doen om de witte wolf te pakken.
Maar als ik de zwarte wolf ook aandacht schenk, omdat ik hem begrijp en omdat ik zijn sterke krachten af en toe nodig heb is hij tevreden.
Ook in jou mijn jongen huizen deze twee grote krachten!
Behandel beide respectvol, dan winnen beide en is er vrede!"

Ikzelf kende enkel maar de versie van het eerste verhaal. De 2de versie heb ik gevonden via het internet en vond deze de moeite waard om ook met jullie te delen.
Welk verhaaleinde dat je ook kiest, het is een keuze die jezelf maakt en niemand anders. Welke keuze je ook maakt, het zal altijd voor jou op dat moment de juiste keuze zijn.

Liefs Ann